Czereśnia jest sporym drzewem, które wydaje smaczne i soczyste owoce. Silnie rośnie i osiąga dość duże rozmiary, wydając do długie i sztywne pędy. Kiedy drzewo się nadmiernie rozrośnie, to może to być dość duży problem. Dlatego eksperci radzą, aby do ogrodu wybierać odmiany karłowaty, a po posadzeniu drzewko już uformować.
Przycinanie czereśni to jedne z głównych zabiegów pielęgnacyjnych, które potrzebujemy prawidłowo wykonywać sezonowo.
Co daje przycinanie czereśni?
Obcinanie czereśni ułatwia nam łatwiejsze zapanowanie nad objętością korony oraz jej kształtem. Dzięki temu zabiegowi utrzymamy nasze drzewo w dobrym zdrowiu, które będzie gwarantowało odpowiednie nasłonecznienie korony. Cięcie czereśni również ma wpływ na rozrost młodych i silnych pędów. Dzięki dobrej kondycji naszego drzewa będziemy mogli latem cieszyć się wysokimi plonami owoców.
Przerośnięte gałęzie nie przynoszą żadnych korzyści. Pąki kwiatowe dość często nie są w stanie odpowiednio zawiązywać się, gdyż nie mają zbyt dużo miejsca i światła. Ponadto sama korona wygląda nieestetycznie.
Kiedy obcinać czereśnie?
Najodpowiedniejszym czasem na przycięcie czereśni jest wiosna. Wtedy pąki jeszcze nie są do końca rozwinięte, a zabieg przeprowadzany w tym okresie nie przeszkodzi w jej rozkwitaniu. Gdy sadzisz czereśnie jesienią, to pierwsze przycinanie wykonaj na wiosnę.
Kolejnym dobrym czasem na pielęgnację drzewa, jest cięcie czereśni po owocowaniu. Mniej więcej wykonujemy je na początku sierpnia. Drzewa te bardzo korzystnie reagują na letnie cięcie. Wtedy to grube gałęzie wycinamy sekatorem, pozostawiając dwudziestocentymetrowy czop. W tym okresie możemy również łatwo ocenić, które gałęzie nie owocowały oraz zidentyfikować chore, osłabione i wysuszone. Wszystkie te usuwamy. W ten sposób na zimę pozostawiamy drzewo w jak najlepszej kondycji.
Jak przyciąć czereśnie? Krok po kroku
Przed rozpoczęciem zabiegu należy przygotować odpowiednie narzędzie, czyli ostry sekator oraz nożyce dwuręczne do grubych pędów. Istotną sprawą jest również technika cięcia. Drobne gałęzie i pędy tniemy pod lekkim skosem (0,5- 1 cm) powyżej pąka lub rozgałęzienia. Grube konary tniemy pewnie i nie zostawiamy długich kikutów, gdyż będą one zamierać i mogą być siedliskiem chorób grzybowych i innych patogenów. Rany po cięciu należy nasmarować maścią ogrodową lub farbą emulsyjną z dodatkiem środka grzybobójczego.
Do przycinania wybieramy suchy i słoneczny dzień, ponieważ wtedy mamy pewność, że wszystkie rany po cieciu szybko się zregenerują.
Przycinamy gałęzie suche, chore i te, które nie owocowały. Usuwamy również te krzyżujące się, rosnące w różne strony. Jeżeli pędy krzyżujące się są młode i zdrowe, to najpierw spróbujmy zmienić ich kierunek rośnięcia. W tym celu do gałęzi przymocowujemy ciężarek w taki sposób, aby te gałęzie szły równolegle do pozostałych. Zamiast ciężarków, możesz je również przywiązać zwykłym sznurkiem.
Jak przyciąć starą czereśnię?
Cięcie starej czereśni polega na usuwaniu gałęzi rosnących zbyt nisko ziemi, prześwietlaniu wnętrza korony oraz ucinaniu czubka, żeby czereśnia nie rosła zbyt wysoka. W koronie drzewa wycinamy gałęzie krzyżujące się ze sobą i rosnące do wnętrza korony. Dorosłe osobniki mogą wyrosnąć na wysokość nawet 10 m, co sprawia duże utrudnienia w zrywaniu owoców. Duże drzewo jest trudne w pielęgnacji. Dlatego warto obniżyć naszą czereśnię. W ciągu jednego ciecia możemy zmniejszyć jej rozmiary od 2 do 4 m. Gdy usuwamy stary, boczny konar czereśni, to należy pozostawić około 30-50 cm na tzw. czop. W ten sposób tworzymy tzw. siodełko, z którego wyrosną nowe pędy.
Przycinanie młodych drzewek czereśni – jak to zrobić?
Cięcie czereśni po posadzeniu to bardzo ważny zabieg, który decyduje o późniejszym kształcie i rozwoju naszego drzewa. Już od samego początku decydujemy o sposobie prowadzenia korony drzewa. Mamy w tym wypadku dwa warianty.
Formuje koronę tzw. wrzecionową o wyraźnie silnym przewodniku z wyrastającymi od niego na boki cieńszymi i wiotkimi gałęziami. Ta metoda jest dość pracochłonna, ponieważ czereśnia tworzy wiele pędów bocznych, rosnących ku górze. Te gałęzie trzeba regularnie kontrolować, bo będą one konkurowały z przewodnikiem. W tym wypadku pędy boczne przegina się tak, aby z przewodnikiem nie tworzyły kątów ostrych. Pędy boczne powinny wyrastać w miarę poziomo w bok. Ta strategia pozwoli nam na uzyskanie smukłej korony, która będzie zajmowała mało miejsca.
Kolejnym sposobem formowania korony młodego drzewa jest tzw. metoda hiszpańskiego krzaka. W tej metodzie drzewko słabo rozgałęzione zaraz po posadzeniu przycina się na wysokość ok. jednego metra. Gdy drzewko już jest rozgałęzione, to wycina się pędy boczne, które rosną na wysokości poniżej 50 cm nad ziemią. Położone wyżej skraca się o 1.3 ich długości. Przewodnika skraca się o połowę. Dzięki tej metodzie roślina wytworzy kilka silnych pędów. W następnych latach formowania korony drzewa, te pędy się pozostawia, a przewodnika wycina. W ten sposób utworzymy koronę z kilku silnych konarów. Po około 3-4 latach należy rozpocząć systematyczne skracanie konarów. Dzięki temu roślina puści wiele nowych przyrostów. Część z nich pozostawia się na około 2-3 lat, aby owocowały.
Cięcie czereśni metodą Vogla
Cięcie czereśni metodą Vogla ma na celu jak najszybsze wprowadzenie drzewa w pełnie owocowania. Podobnie jak w innych metoda, również tutaj formuje koronę w pierwszym roku po posadzeniu drzewa. Sam sposób postępowania zależy od samego materiału nasadowego, czyli wyglądu młodego drzewka. Na nierozgałęzionej i niewysokiej czereśni pozostawiamy w górnej części 1 lub 2 pąki, a 4-6 pozostających poniżej się wyłamuje. Pąki usuwa się w fazie ich nabrzmiewania do fazy tzw. mysiego uszka. Z pozostawianych oczkach wyrastają pędy. Na przedłużenie przewodnika zostawiamy ten o mniejszej sile wzrostu, a drugi wycinamy.
Wysokie i nierozgałęzione drzewka przycinamy na wysokość ok. 90- 110 cm od ziemi. Dzięki temu utworzy się pierwsze piętro korony. Przewodnika skracamy przy pąku, z którego wyrośnie nowy pęd i będzie przedłużeniem przewodnika. Z wyprowadzeniem przewodnika, postępujemy podobnie jak w poprzedniej metodzie. Przy skracaniu przewodnika, można pozostawić nad pączkiem kilkucentymetrowy czop. Do niego można przywiązać nowo powstający pęd.
Drzewko uformowane w szkółce nie musi mieć skracanego przewodnika, o ile od ostatniego piętra korony ma on mniej więcej około 70- 80 cm. Gdy jest dłuższy, skracamy go na wysokość 70-80 cm nad bocznymi pędami.
Według metody Vogla pędy wyrastające pod ostrym kątem należy usuwać na obrączkę i zasmarowywać miejsca cięcia pasta ogrodową. Dla ustalenia kąta prostego nowo wyrastających pędów można używać spinaczy do bielizny lub plastikowych rozginaczy. W ten sposób formuje się gałęzie drzewa w pierwszych dwóch latach po posadzeniu. Spinacze zakłada się gdy przyrosty mają kilka centymetrów. Po urośnięciu do długości około 10 cm spinacz przestawia się na koniec gałęzi. Po około miesiącu gałęzie powinny uformować kąt prosty w stosunku do przewodnika. Wtedy spinacze zdejmujemy.
Pędy wyrastające pod kątem ostrym są narażone na wyłamywanie. Ponadto takie drzewo często choruje i jest atakowane przez grzyby i patogeny.
